Od 1232 roku należał do templariuszy. W 1261 roku opanowany przez Brandenburgię stał się jednym z ośrodków władzy w Nowej Marchii. W połowie XVI wieku miasto zostało zmienione w twierdzę, której fortyfikacje rozbudowywano w XVIII i XIX wieku. W latach 1820 – 1825 zamek został zmieniony na koszary. Stare Miasto usytuowane jest w widłach Warty i Odry. Najciekawszym obiektem są pozostałości twierdzy, którą w XVI wieku wznieśli włoscy architekci Francesco Chiamarelli i Roch Guerini. Po wybudowaniu należała do najnowocześniejszej i najpotężniejszej w Europie. Fortyfikacje wzniesiono na planie nieregularnego sześcioboku z czterema bastionami narożnymi , dwoma środkowymi i trzema bramami. Z odgruzowanych pozostałości najciekawsze są kazamaty Bastionu Filip, udostępnione częściowo do zwiedzania.